قسمت اول پیش‌گو؛ یک ترکیب گفتگو محور دیگر!
تاریخ انتشار: ۲ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۹۹۹۴۹۸
فرارو- قسمت اول تاک‌شوی پیش‌گو به کارگردانی رضا بهاروند و امین انتظاری روز شنبه ۱ خرداد ۱۴۰۰ وارد شبکه نمایش خانگی شد.
پیش‌گو برنامه‌ای ترکببی و گفتگو محور با اجرای پژمان جمشیدی است. امین انتظاری یکی از سازندگان این برنامه پیش‌تر سابقه ساخت چند فیلم کوتاه را داشته است و رضا بهاروند نیز از نویسندگی و کارگردانی در تئاتر پا به این عرصه گذاشته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
جمشیدی در قالبی که تاکنون کمتر دیده شده است، جدی، با وقار و مسلط به کلماتی است که از آنها استفاده می‌کند. پژمان جمشیدی از روز‌های کرونایی، دلخوشی‌هایی که حالا آرزو شده‌اند، خاطرات جمعی مشترک و خیال‌پردازی برای آینده می‌گوید و برنامه را شروع می‌کند.بعد از شنیدن قطعه‌ای با اجرای گروه موسیقی دال امیر آقایی به عنوان اولین مهمان پیش‌گو وارد صحنه می‌شود و در بخشی از صحنه که مختص گذشته است، با پژمان جمشیدی هم‌کلام می‌شود. از رابطه‌اش با گذشته، دوره تاریخی مورد علاقه‌اش و برخی علایقش می‌گوید. در بخشی از گفتگو هم درباره پژمان جمشیدی و تلاشش در عرصه هنر می‌گوید و از سعه صدر او در مقابل انتقادات بی‌رحمانه تمجید می‌کند.
با قطعه‌ای دیگر از گروه دال وارد بخش آینده برنامه پیش‌گو می‌شویم. جایی که آینده و صحبت درباره آن موضوع صحبت خواهد بود. لوکیشن گفتگو تغییر می‌کند و در گوشه‌ای دیگر از صحنه با مانیتور بزرگی در پس‌زمینه گفتگو ادامه پیدا می‌کند؛ و با رفت و برگشتی کوتاه بخش سوم گفتگو نیز در همان لوکیشن و با محوریت آینده شروع می‌شود. بخش سوم یک بازی است. سی شماره روی نمایش‌گر نقش می‌بندد که پشت هر شماره یک تقدیر نوشته شده است. مهمان با انتخاب ده عدد و تدوین آنها پشت سر هم ده سال آینده خودش را تخیل می‌کند؛ و در انتها نیز باتوجه به سوالی که از مهمان پرسیده شده بود، مبنی‌بر اینکه اگر بخواهند یک قانون برای آیندگان وضع کنند، آن قانون چه خواهد بود. دفتر بزرگی فراهم شد تا قانونی که امیر آقایی وضع کرده بود، در آن ثبت و به اسم او امضا شد. پیش‌گو در اولین قسمتش نشان می‌دهد که با ایده‌هایی ساده و بدون خودنمایی و سر و صدا هم می‌توان مخاطب را سرگرم کرد و هم تا حدی عمیق بود. پیش‌گو در پخش تقدیر بازی‌اش به جز مخاطب خود مهمان را هم سرگرم و درگیر می‌کند. امیر آقایی که بعد از انتخاب چهارمین شماره با خنده می‌گوید که «آخه این چه بازی‌ایه؟» تا انتها و با اشتیاق هر ده عدد را انتخاب می‌کند و بعد از تمام شدن هم حتی دوست دارد به آن برگردد. تقدیر ده سال آینده امیر آقایی در آخر سبب شوخی و خنده او و پژمان جمشیدی شد؛ اما با وجود اینکه بیشتر آن گزاره‌ها را از امیر آقایی بعید می‌دانیم و خودش هم چنین رویکردی نسبت به آن دارد؛ اما باز هم همه آنها ممکن و محتمل است و واقعاً ظرف ۱۰ سال تمام آن اتفاق‌ها می‌تواند برای او رقم بخورد. این نکته‌ای است که بسیاری برای اشاره به آن کل برنامه‌شان را به برنامه دوست نداشتنی و حوصله سر بر تبدیل می‌کنند؛ اما پیش‌گو به‌خوبی و با یک بازی ساده و جالب از پس بیان آن بر می‌آید. درباره اجرای پژمان جمشیدی نیز حتماً مانند بازیگری‌اش قلم‌ها و زبان‌های زیادی تیز شده‌اند تا او را به باد نقد بگیرند؛ اما او در اولین سابقه اجرایش بسیار مسلط ظاهر می‌شود و حضوری بسیار چشم‌گیر دارد و در مقایسه با مجری‌های با سابقه و بی‌سابقه‌ای که در چند وقت اخیر به اجرای برنامه پرداخته‌اند، یک سر و گردن بالا‌تر است.منبع: فرارو
کلیدواژه: شبکه نمایش خانگی تاک شو پژمان جمشیدی امیر آقایی پیش گو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۹۹۹۴۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای 20 سالگی درگذشت گل آقا
به گزارش صدای ایران از ایسنا، روزنامه خراسان به مناسبت ۱۱ اردیبهشت سالروز درگذشت زنده‌یاد کیومرث صابری فومنی ضمن بازخوانی جریان سازی‌های کم نظیر او، با محمد حسن یادگاری، سازنده مستند «روزگارگل آقایی» گفتگویی کرده که در ادامه می‌خوانید: دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰، مخاطبان «گل‌آقا» هفته به هفته برای خریدن شماره جدید هفته‌نامه انتظار می‌کشیدند؛ یک انتظار شیرین و شاد برای خواندنِ طنز‌هایی که به مسائل و مشکلات جامعه کنایه می‌زد و برای دقایقی آنها را می‌خنداند.
امروز، ۱۱ اردیبهشت‌ماه، بیستمین سالروز درگذشت زنده‌یاد کیومرث صابری فومنی، همان «گل‌آقا»ی آشناست؛ مردی که تأثیری انکارنشدنی بر جریان طنز و طنزپردازی پس از انقلاب داشت.
«گل‌آقا» در سال‌هایی که تصویرسازی و کاریکاتور خیلی رواج نداشت، در هر شماره کاریکاتور یکی از مسئولان را روی جلد می‌برد. این یک نوع خط‌شکنی بود که بعد‌ها دیگر نشریات هم در همین مسیر حرکت کردند. «گل‌آقا» با شناختی که از جامعه داشت بدون اینکه حریم‌شکنی کند، در چهارچوب حرکت و نقد می‌کرد. از این رو مخاطبان این نشریه طیف گسترده‌ای داشتند و محتوای آن مطالب عام‌پسند و نخبه‌پسند را دربر می‌گرفت. «گل‌آقا» در شناسایی نیرو‌های جوان هم نقش زیادی داشت. این نیرو‌ها بعد‌ها وارد فضای رسمی طنز و رسانه شدند.
آخرین شماره هفته‌نامه گل‌آقا» در دوازدهمین سال انتشارش در دوم آبان ۱۳۸۱ منتشر شد. زنده‌یاد صابری فومنی در سال ۱۳۷۰ پس از انتشار اولین شماره‌های هفته‌نامه «گل‌آقا»، تعدادی از آنها را برای رهبر انقلاب فرستاد تا نظر ایشان را که زمانی با یکدیگر همکار بودند، جویا شود. رهبر انقلاب هم در پیامی به تاریخ ۲۷ تیر ماه ۱۳۷۰ برای گل‌آقا نوشتند: «ادعا نمی‌کنم که کار شما کامل و بی‌عیب است؛ اما با ملاحظه اجمالی شماره‌های «گل‌آقا»، امید هرچه بهتر شدن و کامل‌تر شدن آن را دارم.
طنز صادق و دلسوزانه باید همه نقاط معیوب، به‌خصوص آنها را که کمتر به چشم می‌آیند و آنها که بیشتر به علم و اطلاع همگان از آن نیاز هست، هنرمندانه ببیند و بنمایاند. امروز جامعه و نظام انقلابی ما با دشمنانی روبه‌روست که همه ابزار‌های محسوس و نامحسوس را برای ضربه زدن و جریحه‌دار کردن مردم و نظام و انقلاب به کار می‌برند. برای آگاه کردن ذهن مردم از خدعه دشمن، چه وسیله‌ای از طنز هنرمندانه و شیرین و زیرکانه، بهتر و کاری‌تر؟ ان‌شاءالله شما و همکارانتان موفق باشید».
اردیبهشت ماه دو سال پیش مستندی از شبکه مستند سیما به نام «روزگار گل‌آقایی» ساخته محمدحسن یادگاری پخش شد؛ مستندی که پس از آن چندبار دیگر هم بازپخش شد. «روزگار گل‌آقایی» پرتره‌ای از یک شخصیت محبوب و تأثیرگذار است که مردم هنوز هم طنز‌ها و کاریکاتور‌های خاطره‌انگیز نشریه‌اش را به یاد دارند.
در ادامه گفت‌وگوی ما را با محمدحسن یادگاری، کارگردان این مستند می‌خوانید.
لطفا درباره این که چه اتفاقی باعث شد به سراغ ساخت مستند «گل‌آقایی» بروید توضیح دهید؟در دوران کودکی مخاطب پر و پاقرص «بچه‌ها گل‌آقا» بودم و همین موضوع باعث شد به سراغ ساخت این مستند بروم. یکی دونفر از استادان من در حوزه ارتباطات که با مرحوم صابری آشنایی داشتند، به من کمک کردند تا با گروهی از کاریکاتوریست‌ها و نویسنده‌های قدیمی طنز ارتباط پیدا کنیم. بعد از آن با آقای ناصر فیض دراین باره مشورت کردم و ایشان که شبکه همکاران «گل‌آقا» را می‌شناختند و با استاد صابری مراوده داشتند، به ما کمک کردند. به‌تدریج با تعداد زیادی از دوستان و همکاران ایشان آشنا شدیم و حمایتی که افراد از ما می‌کردند، باعث می‌شد نفرات بعدی هم به جمع ما اضافه شوند. در نهایت با حدود ۲۵نفر از یاران «گل‌آقا» گفتگو کردیم که نامشان هم در فیلم هست.
در خلال گفتگو‌ها و دیدارهایتان با این افراد، نکته‌ای بود که شما را تحت تأثیر قرار بدهد؟درزمان ساخت این مستند و با شنیدن گفتگو‌ها لحظه به لحظه بیشتر شیفته شخصیت آقای صابری فومنی شدم. استاد صابری دانش و تجربه زیادی داشتند و توانایی تعامل با همه جناح‌ها و سلیقه‌ها را داشتند؛ چیزی که امروز کم داریم؛ یعنی افراد بابینشی که بتوانند با چنین دید وسیعی با همه در ارتباط باشند و همه را به تعامل وادار کنند، این شخصیت‌ها خیلی کم هستند. این ویژگی آقای صابری بود و ما سعی کردیم در مستند هم این ویژگی را برجسته کنیم. از آن طرف وقتی فیلم پخش شد همه جناح‌ها و گروه‌های سیاسی به آن واکنش مثبت نشان دادند و این برای ما اتقاق خوبی بود.
جالب‌ترین بازخورد چه بود؟
روز اکران فیلم، هم هادی حیدری، کاریکاتوریست اصلاح‌طلب آمده بود و هم دکتر حدادعادل. هر دو هم راضی از سالن بیرون آمدند.
پژوهش فیلم حدود دو سه ماه و فیلمبرداری و تدوین هم تقریباً ۵، ۶ماه زمان برد؛ یعنی یک فرآیند ۸، ۹ماهه شد. ما ساخت مستند را در سال ۱۳۹۹ شروع کردیم که سال ۱۴۰۰ به پایان رسید و اردیبهشت ۱۴۰۱ به پخش رسید.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت